بایگانی نویسنده‌ها: Dr. Nouriman Ghahary

سرکوب گسترده و خونین دهۀ شصت جامعۀ ایران را در ترس و خاموشی فرو برد و تمام جنبه های «عادی» زندگی انسانی، از همزیستی گروههای مختلف مردم گرفته تا شالوده و هستۀ زندگی خانوادگی را عمیقا آشفته ساخت. برخی محققین از تاثیرات سرکوب سیاسی بعنوان نشانی ماندگار بر روی حیات روحی جان بدربردگان و فرزندان آنان نام می برند و این ماندگاریِ اثرات سرکوب بر روان را به شماره های خالکوبی شده بر روی پوست قربانیان اردوگاه های مرگی مانند آشویتس تشبیه می کنند…. نقل قول هایی که در اینجا می آیند نمونه هایی از تجربیات کودکان هستند. این نقل قول ها زمینه های اجتماعی، فرهنگی وسیاسی ای رابرای شنونده روشن می کنند که کودکان در آن زندگی می کردند و ترس و سکوتی را ترسیم می کنند که از سویی ابزار ذاتی خشونت دولتی و از سوی دیگر عواقب جدایی ناپذیر سرکوبند… ادامه‌ی خواندن ←

جدا از انعکاس صدای فرزندان زندانیان و اعدامیان دهۀ شصت، قصد از انجام این تحقیق پی بردن به این مسئله بود که سرکوب سیاسی، در اشکالی از قبیل زندانی شدن پدر یا مادر، زندانی شدن خود کودک، اعدام پدر یا مادر، و تمام جوانب دیگر سرکوب مانند جلوگیری از امرار معاش و آزار پیگیر و مداوم افراد خانواده، و زندگی در محیطی که جامعه قربانیان خشونت سیاسی را تنها می گذارد و هویت افراد برای بقاء می بایست پنهان بماند چه تاثیرات کوتاه و دراز مدتی بر روی رشد روانی، جسمی و اجتماعی این کودکان، و چه پیامدهایی برای خانواده و جامعه بزرگتر دارد. ادامه‌ی خواندن ←