بایگانی برچسب‌ها : کشتار 67

با به جریان افتادن دادگاه حمید نوری، که زندانیان دهۀ ٦٠ او را به نام عباسی می‌شناخته‌اند، بار دیگر اهمیت ثبت حافظۀ تاریخی و یادآوری جمعی خاطرات سرکوب در خط مقدم گفتمان اجتماعی قرار گرفته است. این اولین بار است که یکی از عوامل سرکوب خونین دهۀ ٦٠ در دادگاهی مربوط به کشتار زندانیان سیاسی ١٣٦٧ به محاکمه کشیده شده و به اجبار روایات کشتار را از زبان جان‌بدربردگان و بازماندگان می‌شنود. صرف نظر از اینکه اساسا برگزاری چنین دادگاهی توسط دولت سوئد، به ویژه در زمانی که رژیم جمهوری اسلامی هنوز پا برجاست و مناسبات سیاسی-اقتصادی دو کشور همچنان روند عادی خود را طی می‌کنند، بتواند عدالت را برقرار کند و ما آن را قبول داشته باشیم یا نه، مسئله‌ای که نمی‌توان نادیده گرفت رویداد تاریخیِ روبرو شدن جان‌بدربردگان و بازماندگان با یکی از جلادان و شهادت آن‌ها در مورد جنایاتی است که او و جمهوری اسلامی مرتکب شده‌اند؛ موقعیتی که بر روی جنایات رژیم در داخل و خارج از ایران روشنایی افکنده، آن‌ها را از حفره‌های تاریک تاریخ و گفتمان بخشش و فراموشی برآورده و در صحنۀ انظار عمومی به پیش رانده است. این رویداد شاید بیش از همه چیز غیرقابل نفوذ بودن و امنیت جنایتکاران را به زیر سوال برده و پیش‌پرده‌ای از حقارت و درماندگی آن‌ها در فردای سرنگونی‌شان را به نمایش گذاشته است. همزمان با این مسئله، طی روند جلسات دادگاه، روایات، حافظه‌ای که خاطرات را در خود جای داده است، و در نتیجه اعتبار و درستی شهادت جان‌بدربردگان و بازماندگان به زیر سوال برده می‌شود و شاهدان را به تحمل باری مضاعف بر آنچه سال‌ها متحمل بوده‌اند وامی‌دارد.
دادخواهی به عنوان تلاشی برای کشف حقیقت و برقراری عدالت، پروسه‌ای تاریخی است، که نقطه آغازش در همان زمانی قرار گرفته که جنایت اتفاق می‌افتد و مقاومت در برابر آن آغاز می‌شود. ادامه‌ی خواندن ←