بایگانی برچسب‌ها : واگشت پذیری

با به جریان افتادن دادگاه حمید نوری، که زندانیان دهۀ ٦٠ او را به نام عباسی می‌شناخته‌اند، بار دیگر اهمیت ثبت حافظۀ تاریخی و یادآوری جمعی خاطرات سرکوب در خط مقدم گفتمان اجتماعی قرار گرفته است. این اولین بار است که یکی از عوامل سرکوب خونین دهۀ ٦٠ در دادگاهی مربوط به کشتار زندانیان سیاسی ١٣٦٧ به محاکمه کشیده شده و به اجبار روایات کشتار را از زبان جان‌بدربردگان و بازماندگان می‌شنود. صرف نظر از اینکه اساسا برگزاری چنین دادگاهی توسط دولت سوئد، به ویژه در زمانی که رژیم جمهوری اسلامی هنوز پا برجاست و مناسبات سیاسی-اقتصادی دو کشور همچنان روند عادی خود را طی می‌کنند، بتواند عدالت را برقرار کند و ما آن را قبول داشته باشیم یا نه، مسئله‌ای که نمی‌توان نادیده گرفت رویداد تاریخیِ روبرو شدن جان‌بدربردگان و بازماندگان با یکی از جلادان و شهادت آن‌ها در مورد جنایاتی است که او و جمهوری اسلامی مرتکب شده‌اند؛ موقعیتی که بر روی جنایات رژیم در داخل و خارج از ایران روشنایی افکنده، آن‌ها را از حفره‌های تاریک تاریخ و گفتمان بخشش و فراموشی برآورده و در صحنۀ انظار عمومی به پیش رانده است. این رویداد شاید بیش از همه چیز غیرقابل نفوذ بودن و امنیت جنایتکاران را به زیر سوال برده و پیش‌پرده‌ای از حقارت و درماندگی آن‌ها در فردای سرنگونی‌شان را به نمایش گذاشته است. همزمان با این مسئله، طی روند جلسات دادگاه، روایات، حافظه‌ای که خاطرات را در خود جای داده است، و در نتیجه اعتبار و درستی شهادت جان‌بدربردگان و بازماندگان به زیر سوال برده می‌شود و شاهدان را به تحمل باری مضاعف بر آنچه سال‌ها متحمل بوده‌اند وامی‌دارد.
دادخواهی به عنوان تلاشی برای کشف حقیقت و برقراری عدالت، پروسه‌ای تاریخی است، که نقطه آغازش در همان زمانی قرار گرفته که جنایت اتفاق می‌افتد و مقاومت در برابر آن آغاز می‌شود. ادامه‌ی خواندن ←

تغییرات هورمونی ای که استرسِ موجود در محیط ریشه آن هستند را میشود با دارو تنظیم کرد، اما مادامی که شرایط و وضعیت استرس زا به همان منوالند، این بیماری ساختار اجتماعی در فرد خودش را نشان خواهد داد. برای درمان فرد افسرده، می بایست محیط اجتماعی یی را درمان کنیم که افسردگی را تولید می کند. به عبارت دیگر، شرط اولیه سلامت روحی، سلامت اجتماعی ست. بدون بررسی و تغییر ساختارهایی که بر تغییرات بیولوژیک و بیوشیمیایی تاثیر میگذارند، بدون بررسی و تغییر ساختارهایی که به فرد القاء می کنند که بی ارزش است، سه بُعد نولیبرالیسم دست به دست هم میدهند تا برخی از اثراتی که با شیوع افسردگی در ارتباط هستند را تولید کنند. این ابعاد عبارتند از: نابرابری، بیگانگی اجتماعی، و سرکوب برنامه ریزی شده و سیستماتیکِ صدا و معنا. بدون بررسی و تغییر روابط و شرایط غیرانسانی و سرکوب کننده ای که باعث بروز افسردگی میشوند، درمان فرد ناکامل، تک بُعدی و در حقیقت خود ناخواسته بخشی از سیستمی میشود که شرایط فشار و سرکوب را حفظ میکند. ادامه‌ی خواندن ←