بایگانی برچسب‌ها : تشکل

سرکوب و ستم منعکس کننده نظم حکومتی ای است که قادر به پاسخگویی به نیازهای اکثریت مردم یک جامعه نیست؛ نظم سیاسی ای ست که مانع مشارکت سیاسی گروه های خاصی در اجتماع می شود، و اعمال سیاست های اقتصادی و فرهنگی است که مابقی جامعه را حذف می کند. سرکوب و ستمی که از طرف حاکمیت بر یک جامعه اعمال می شود دو بُعد دارد، یک بعد سیاسی و یک بعد روانی. این دو بعد با هم همزیستی دارند و بر همدیگر به صورت دیالکتیکی تاثیر می گذارند، یعنی شکل و ماهیت یکدیگر را، در روندی که دائما در حال تغییر هست،تعیین می کنند. بُعد اولِ ستم، ریشه در خشونت و ستم اقتصادی دارد، که از طریق زور و انواع سرکوب عریان و خشن پلیسی و سیاسی، قوانین، محدودیت ها، تبعیض و قوم گرایی، اعمال می شود. بُعد دومِ ستم، از راه تسلط بر ذهن و روان مردم عمل می کند؛ از راه کنترل روانشناسانه و غیر مستقیم جامعه در همۀ عرصه های فرهنگی و اجتماعی از جمله از طریق گفتمان سازی، پخش مستقیم یا پنهانی و جاسازی شدۀ ایده ها و پیام ها از رسانه ها، به نمایش گذاشتن نمادین ایده ها در هنر، از طریق آموزش و پرورش، و مذهب، که مذهب خودش در تحمیق و فرو دست نگه داشتن زنان به ویژه نقش اساسی بازی می کند. هر دوی این ابعاد سیاسی و روانی، با این هدف وبه شکلی تنظیم می شوند که حق مردم تحت ستم را برای به زیر سوال بردن اقتدار از آن ها سلب می کند ومانع از دسترسی آن ها به امتیازات برابر درهمه عرصه های اقتصادی-اجتماعی زندگی انسانی می شود. ادامه‌ی خواندن ←